Haldensleben

23-6-2015
Gisteren aan het eind van de middag het dorpje ingelopen. Gewoon om even te kijken waar we beland waren en op zoek naar een wifipunt. Dit wifipunt vonden we bij een wonderlijk cafe. Voorkant was een soort jeugdhonk met dart etc. En de achterkant een bijna bruin café. Wij deden het ervoor! En na wat navragen kregen we ook nog toegang tot het internet. Dus na het downloaden van een paar biertjes en het uploaden van ons verhaal en Zelfs een paar foto's konden wij weer verder op zoek naar een eetgelegenheid in deze "metropool". We hadden de keuze uit 3 Chinezen, 1 Griek of 1 kebab. Een Griek hadden we al gehad deze vakantie, de Kebab viel af. Dus op naar de Chinees! Iedereen die ons een beetje kent weet dat wij normaal gesproken in het buitenland niet bij een Chinees zouden binnenstappen. Gewoon omdat je verwacht dat alle Chinese restaurants hetzelfde serveren. Maar ja, wij hadden weinig keuze en inmiddels wel trek. Dus kozen wij voor: China Garden. Dit restaurant bevond zich op de eerste etage en de ingang was een soort flatgebouwingang. Boven aangekomen wachtte ons een aller aardigste ontvangst van de vrolijke en grappige eigenaar en ook nog eens heerlijk eten! Voor, hoofd, nagerecht en de drankjes voor nog geen 50,00 Euro. Ontzettend gelachen met het bestellen van het voorgerecht. We mochten kiezen uit een pekingsoep of een fruhlingsrolle. Ik had bedacht dat dit wel een loempia zou zijn. Maar omdat ik daar niet helemaal zeker van was vroeg ik wat die rolle was. Als antwoord kreeg ik wat ik verwachte. Idd een loempia. In mijn onnozelheid vroeg ik hoe je het nu precies uitsprak want ik kreeg het woord niet uit mijn mond. Waarop de man apetrots met uitgesproken rollende rrrr het woord uitsprak. Ik ging gestrekt....... en hij zei nog: "dat verwachte je niet...." en ik heb het niet eens expres gedaan! Later probeerde ik mij te verontschuldigen en zei dat zo'n rolle in Nederland gewoon loempia wordt genoemd. Hierop zei de man dat dit kwam omdat het woord Loempia uit Indonesië komt en hij wist dit omdat hij 30 jaar geleden in Nederland had gewerkt. En voor Stefan: ons nagerecht bestond uit gebakken banaan met ijs en honing. Dit leek ons het ultieme toetje voor Stefan. Toen het uiteindelijk op tafel kwam waren het 3 bolletjes gebakken banaan en 1 ijsbolletje met wat honing. Ik had me er een iets andere voorstelling van gemaakt.... aan de andere kant, meer had er toch niet meer bijgepast. Verzadigd en verkwikt verlieten wij de China Garden. Helaas te laat om nog de sauna in te kunnen.

Vanmorgen vertrokken wij weer richting zuiden. Het ene moment scheen het zonnetje en werd het lekker warm om vervolgens het volgende moment weer een regenbui op ons dak te krijgen. Net Jantje huilt, Jantje lacht. Zonnebril op, zonnebril af. Jasje aan, jasje uit.... en zo kan ik nog wel even doorgaan. We hebben de Garmin ingesteld op het ontwijken van snelwegen. We gaan dus niet bijster hard naar het Zuiden maar komen hierdoor misschien wel langs leuke plekjes. We moeten trouwens ook nog even een goede kaart van Duitsland scoren want deze bleek niet in de camper te liggen. Onze focus was op Denemarken gericht. Dus touristische boekjes over Duitsland liggen er ook nog niet in. Ja, Rijn, Eifel en Moezel... maar voorlopig zijn we daar nog niet. Het landschap waar we nu doorheen rijden verschild niet veel van Denemarken, glooiende heuvels en mooie dorpjes. Alleen zijn hier de huisjes veranderd in mooi versierde vakwerkhuisjes met Duitse teksten ingegraveerd in de stenen of geschreven op de houten balken boven de voordeur of van links naar rechts over de muur.
Na een paar uur waren we het rijden richting Zuiden weer zat en was het tijd om de volgende overnachtingsplek te zoeken. Dit viel een beetje tegen. Voor de voorzieningen vanmorgen hadden we 2 munten moeten kopen terwijl we er maar 1 nodig hebben. Namelijk voor schoon water. Dus vanmorgen besloten we dat we bij de volgende camperplek eerst water bijvullen voordat we op ons plekje zouden gaan staan. En als je dan in een gebied bent met betrekkelijk weinig camperplaatsen. Met andere woorden waar de camperplaatsen minstens 40 km uit elkaar liggen en ze niet allemaal voldoende voorzieningen hebben om aan de behoefte te voldoen. Kan het zo maar voorkomen dat je toch nog 1,5 uur verder moet rijden dan je bedoeling was. En zo belandden we rond half 5 in Haldensleben bij Am Sportboothafen. Dus nu staan we weer met ons neusje naar het water met uitzicht op de haven. Het zonnetje staat hoog aan de hemel maar de sterke wind is nog steeds koud. Dus buiten zitten zit er nog niet in. Dan maar rondje dorp doen en kijken of er nog een leuk marktplein is met een gezellig terrasje! Helaas, hier in het Oost Duitse was wel een marktplein maar zonder terrasje.... dan maar terug naar de camper en ons eigen medicijnkastje aanspreken ;-)
Toen we zo over haven, onder het genot van een pintje, over de haven keken bedacht ik mij waarom hebben alle bootjes een naam en de campers niet? Hoog tijd om eens even een naam te bedenken voor ons woongenotsmiddel op wielen! Maar dat bleek lastiger dan gedacht. Je kunt natuurlijk de letters uit ons kenteken verwerken. Hmmmmm, 09-VD-SH. Dat zijn de initialen, weliswaar in verkeerde volgorde, van Stefan..... Stefan 1 hebben we dus al. Stefan 2? Hmmmmm, sorry Stefan. Maar afgekeurd.... Next....
Persoonlijk vind ik "Heidi" wel leuk maar is Hans het daar niet mee eens.
Verder hebben wij jullie reacties kunnen lezen. Dank je wel voor de positieve en opbeurende berichten! Wij komen dus nog niet terug! Al vinden wij het wel jammer dat A3iaan en Inge nu niet naar Zweden gaan. Het weer zegt niets. Persoonlijk zou ik zeggen: gewoon doorgaan met jullie plan!