van Punat naar Plitvicka Jazera

29 juni 2016
We zijn bijtijds opgestaan want hoe langer je op één plek staat hoe meer rotzooi je te voorschijn haalt om je verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Dus voor we weg kunnen moeten we eerst even ruimen, water bijvullen, vuil water lozen, toilet legen, camping afrekenen. Uiteindelijk rijden we rond half 11 van de camping weg. We hebben Garmin ingesteld op Plitvicka Jezera. Zo'n 180 km Zuidoost. De eerste 40 km moeten we eerst weer terug naar het begin van het eiland Krk en over de brug. Vanaf daar rijden we over de mooie kustweg. Hier en daar mooie uitzichten over het water en het eiland Krk. We passeren tientallen baaitjes en mooie campings met staanplaatsen aan het water. Overigens allemaal in the middle of nowhere. Een extra vervoersmiddel is dan geen overbodige luxe. Vanaf Senj voert de weg gestaag omhoog en gaan we de heuvels in. Bergen mag je het hier nog niet noemen. Hoewel je dat na de vele haarspeldbochten wel zou denken. Hier en daar stoppen we voor een koffiebreak of gewoon om even een mooi plaatje te schieten. Hans besluit voor we de echte bergen in gaan toch maar even de tank vol te gooien. Hierna gaan we weer vrolijk verder. Helaas begint de motor een paar km verder vreemde kuren te vertonen. Hij wil niet meer op toeren komen en begint te horten en te stoten. Natuurlijk rijden we op dat moment in the middle of nowhere! Bij een parkeerplaats besluit Hans te stoppen en de motor eens nader te onderzoeken. Ik schenk nog maar een kopje koffie in en maak 2 broodjes klaar. Het is toch lunchtijd!
Bij nader onderzoek blijkt geen onregelmatigheid. Hij heeft geen idee waarom de motor zo gek doet. Hij bekijkt zijn tankbonnetje nog eens. Ja, er is toch echt Diesel in de tank gegaan. Na de lunch besluiten we maar weer verder te rijden. Na een paar km blijkt er niets veranderd te zijn.... We hoeven gelukkig niet zo ver meer en al snel komen we bij het aangegeven adres. Volgens onze campergids is hier plaats voor 20 campers en is het terrein licht hellend. Vanaf de weg zien we alleen maar een oprijpad. Een beetje twijfelend gaan we toch maar het pad op. Voorbij de heuvel duikt een woonhuis op en aan het eind van het pad staat er een man ons al op te wachten! Hij wenst ons hartelijk welkom op zijn landgoed en geeft direct aan wat het kost om bij hem te mogen staan. Verder moeten we eerst maar even uitstappen en de plek bekijken. Als we besloten hebben dat we willen blijven staan kunnen we de camper ophalen en installeren en anders staan we op een goed punt om de camper te draaien en ergens anders heen te gaan. Wij zijn eigenlijk al verkocht maar voor de show doen we maar wat de man gezegd heeft. Na een stukje het licht (zeg maar gerust hellende) hellende terrein op gelopen te zijn zien we een 6-tal campers staan, overwegend Nederlanders. We hebben een plekje uitgezocht en Hans haalt de camper. Het blijkt best lastig om op dit terrein de camper recht te zetten. En na enige tijd hebben we er genoeg van. Dan maar niet helemaal recht..... We lopen terug naar de schuur bij het woonhuis om ons aan te melden en te betalen. Kosten 10 € pp incl stroom (of 150 Kuna). Leuke mensen! De man, Josh, begint enthousiast te vertellen over het nabij gelegen Nationaal park Plitvicemeren. We zitten er vlakbij!
Naar aanleiding van de informatie van Josh besluiten we morgenochtend op de fiets te gaan. Om het hele gebied te kunnen bekijken ben je wel 5 tot 6 uur onderweg! Ons idee om met de camper naar het park te rijden, daar te parkeren, een rondje park doen en vervolgens een volgende camperplek te zoeken wordt in één keer van de baan geveegd. Na enige tijd vraagt Josh ons van welke voetbalclub wij fan zijn. Ik zeg: "van Ajax natuurlijk!". En wordt direct in de armen gesloten. Hij troont ons mee naar de schuur. En laat zijn verzameling (Nederlands, Amsterdamse) vlaggen en souveniers zien. Allemaal gekregen van passanten. Na enige tijd kunnen we ons met goed fatsoen verontschuldigen en kunnen we eindelijk een pintje pakken. Dus nu zitten we lekker in de schaduw van ons campertje even ons reisverslag bij te werken en is Hans aan het proberen een paar leuke foto's up te loaden. Elly ook weer blij