het einde nabij......

5 juli 2016
Na een rumoerig nachtje, de camping ligt langs de doorgaande weg en de spoorbaan, besluiten we om verder te rijden. Het dorpje hebben we gistermiddag bekeken en verder is er niet veel te doen. Ook geen lekker plekje om langs de Donau te zitten voor een relaxdagje. Er zit nog een hek en een fietspad tussen de camping en de oever en dan verder het constante geronk van alle voertuigen. Nee, wij gaan verder!

Helaas begon na zo'n 60 km de motor toch weer te horten en te stoten.....
gisteren habben we er op het eind van de reis ook last van gehad. Hans heeft daarna bij aankomst op de camping alle slangklemmen weer nagelopen en zelfs een andere slangklem op de brandstofaanvoerslang gezet. Dit heeft dus helaas niet geholpen. We reden op een mooie heuvelig en bochtige weg toen hij, na zoveelste heuvel op, in de oude hymermodus ging het enige wat ontbrak zijn de zwarte rookwolken.... Een paar dorpen verder stopt hij er helemaal mee... Langs de kant van de weg, want als je het nodig hebt zijn er geen parkeerplaatsen te vinden, duikt Hans nog maar eens onder de motorkap. Niets te vinden en dus geprobeerd of we toch weer verder kunnen. En je raadt het niet maar hij rijdt weer als een zonnetje...... onderweg ook nog even een tankstop gedaan en nagekeken of toevallig de tank niet vacuum zuigt. Dit is niet het geval. Hans loopt met vraagtekens boven zijn hoofd.... inmiddels zijn we aangekomen op de nieuwe camperplek en is hij begonnen met zijn verdriet te verdrinken. Morgen weer een dag!
Onze nieuwe plek bevindt zich bij Bad Griesbach, Kur und Feriencamping Dreiquellenbad met gratis Wifi voor de gasten. Ze hebben een wohnmobilstellplatz buiten het hek. Het blijkt een 5☆ Thermalresort te zijn. Bij onze aanmelding krijgen we ook armbandjes. Deze geven ons gratis toegang tot het thermenbad met een warm-en zoutwaterbad, sauna's en bubbelbad. Hier gaan we dus maar even gebruik van maken! Na ons thermebezoek hebben we heerlijk gegeten bij het plaatselijke restaurant. Ik heb gekozen voor de Schwalbische zwiebelrostbraten mit bratkartoffeln en Hans ging voor de Hausgrillteller. Hmmmmm, veel... maar zo lekker! De gratis Wifi is helaas niet toegankelijk dus even internetten is er niet bij vandaag.

6 juli 2016
Na een koele nacht werden we uitgerust wakker. Dus lekker ontbijtje met frische brötchen en we kunnen er weer even tegen! Wat zullen we vandaag gaan doen? We spreiden de landkaart maar weer uit op tafel. We zitten zo'n 900 km vanaf huis met nog 3 á 4 dagen te gaan.... We komen uit op Cadolzburg Volgens de beschrijving op de festplatz met uitzicht op de burcht. Hmmm, klinkt goed! Helaas geen wifi maar misschien vinden we een gezellig kneipje in het dorp.
We beginnen weer aan ons bijna dagelijks ritueel en een half uurtje later zijn we weer op weg.
We hebben nog geen 10 km afgelegd of de motor begint weer. Op dat moment is er net een parkeerplaats. Hans rijdt er op en checkt of de brandstoftank vacuum zuigt. Hmmm, niet echt te horen. Maar ja, we hebben ook vlak voor onze stop getankt.... Maar weer verder. Inmiddels weten we nu wel wanneer het optreed: bij hellingen van 13% of meer en rond de 130 km per uur. Even voor de duidelijkheid, die snelheid rijden we dus niet op die smalle bergweggetjes....
Rond 14.00 uur komen we aan op de festplatz. De beschrijving klopt! Maar de voorzieningen zijn niet zo fris. We nemen wat afstand en staan lekker vrij. Zonnetje op de panelen en de biertjes staan koud. Maar eens beginnen met een rondje dorp. Inderdaad mooi vestingsstadje. Helaas weinig leven op straat, de burcht is under construction en verder: mittagruhe.... we lopen een rondje, een fotootje hier en daar en komen en passant een auto onderdelenwinkel tegen. Bij het aankomen op de camperplaats ontdekte Hans dat de dimlichten niet meer schenen. Nu hebben wij daar natuurlijk niet echt last van want in de regel rijden wij niet tijdens de nachtelijke uren. Ten eerste is het dan donker en ten tweede mogen wij in de meeste gevallen ook niet meer de weg op s'avonds.....
We volgen nog even een bordje waarop staat: uitzichttoren en zien inderdaad nog een toren boven het dorp uitsteken. Altijd leuk: uitzichtpuntjes! Bij de toren aan gekomen lezen we het eerste bordje: "sleutel op te halen bij nr 56". Helaas brengt bordje 2 minder goed nieuws: "in verband met het broeden van de torenvalken is bezichtiging niet mogelijk". Daar gaat ons uitzichtpuntje....
Goed, na een teleurstellend rondje komen wij terug bij de camper en daar was nog een camper aangekomen. Belgen volgens de nummerplaat. Wij zetten vast tafel, stoelen en bier klaar. Na een half uurtje komt de eigenaar met zijn poedel terug bij zijn mobilhome. Al snel komt hij een praatje maken. Het blijken dan reservebelgen ,afkomstig uit Limburg, wonende in België, te zijn. Hij stelt zich voor en hij heet John. Toen wij vroegen of hij wat wilde drinken zei hij: "nee, ik heb wat voor jullie: zelf gemaakte limoncello"! En dat smaakte dus echt lekker! En nu moeten we (lees Ellis) nog eten klaar maken....maar we hebben van alles in "huis" dus dat gaat goed komen.

Na het eten, de koffie en de afwas worden we uitgenodigd door onze nieuwe buren. John schrijft voor een Belgische camperblad: Kampeerwereld. Hiervoor hebben John en Henriette een reis gemaakt door Tsjechië en Slowakije. Na wat biertjes gaan we over op een Tsjechisch likeurtje en daarna DE limoncello. Dat scheelt wel met het naar de wc gaan en het werd nog heel gezellig!

7 juli 2016
Vanmorgen worden we al vroeg gewekt door een vertrekkende schoolbus.... Niet veel later om 7.40 gaat het luchtalarm? af.... we draaien ons nog maar eens om.
Een uurtje later toch maar een kan thee klaar gemaakt en in de kaart en gidsen gedoken. Qua afstand kunnen we vandaag zo'n 350 km rijden. Na enig gepuzzel komen we uit op Bad Ems. Dus we maken ons weer startklaar, nemen afscheid van onze buren en we zijn weer onderweg.
Helaas komt na zo'n 300 km ons oude probleem weer opzetten. We besluiten direct van de snelweg af te gaan. Bij de eerste en beste stopplaats duikt Hans weer onder de motorkap en checkt of de brandstoftank vacuum zuigt. Helaas niets te zien.....
Maar weer verder over de binnenwegen en ondertussen een tankstation proberen te bereiken. Helaas op de eerste flinke heuvel stopt de motor er mee.... en we waren bijna boven! Het was een drukke 2 baansweg. Dus langzaam achteruit laten zakken tot er een uitwijkplaats is. Weer van alles bekijken..... Zou hij dan deze keer echt geen Diesel meer hebben? Volgens de meter zat er niet veel maar nog wel genoeg in... na rijp beraad eerst maar eens geprobeerd de ANWB te bellen. Na een half uur in de wacht hebben we het opgegeven. Hans heeft de fiets gepakt en is met een jerrycan naar het tankstation gefietst. Na enige tijd, we hebben niet op de tijd gelet, was Hans terug. Diesel in de tank gegooid en maar weer proberen te starten. Hij liep wel, maar vraag niet hoe. De blauwe walmen vlogen ons om de oren. Wat nu weer???? Goed laten we het maar weer proberen.... Hij liet ons even denken dat we de heuvel op gingen komen. Alleen niet zo lang... uiteindelijk zijn we in z'n 1 kruipend de heuvel op gekomen. Bovenaan direct weer een afslag naar het dorp. Maar ook deze weg is geheel niet vlak. Weer stoppen en de turbo losgekoppeld. Dit lijkt enigszins iets te doen. Dus daar gaan we weer. Helaas niet zo lang... en het hele dorp loopt uit om te kijken waar die verschrikkelijke herrie vandaan komt. Nou, dat zijn wij!
Uiteindelijk het benzinestation gehaald. Ook na het tanken lijkt het heel even goed te gaan. We besluiten direct de dichtsbijzijnde camping met een bezoekje te vereren: camping Eisenbachtal in Girod. Hij ligt vlakbij de A3 en is een mooie doorgangscamping. We worden welkom geheten door een soort Duitse van der Heide. Vraagt direct of het niet dat of dit of zus of zo was.... Hmmmm, hij kent Hans nog niet....
Hij adviseert ons om eerst even bij te komen met een kopje koffie...... KOFFIE! Wij zijn toe aan iets sterkers. En o ja, even voorbij de camping is een heel klein meertje met geruststellend kabbelend water en misschien wel een ijsvogel! Ga daar zeker even heen om op het bankje tot rust te komen en te bedenken wat de vervolgstappen zijn!
Wij denken alleen maar eerst die camper neer zetten en een biertje! Maar wel lief en behulpzaam.
Na ons biertje de ANWB gebeld. En Hans heeft direct contact! Na enig overleg wordt er een monteur gestuurd. In afwachting daarvan gaan wij maar een hapje eten. Wordt vervolgt....